چکیده :
ترجمه ماشینی :
توصیف رنه دکارت در سال 1637 «ماشین بیته» از حیوانات غیرانسانی به تقویت طبقه بندی متفاوت حیوانات غیرانسانی و حیوانات انسانی در پیدایش 1:26 و 1:28 کمک کرده است.
این توصیف در اولین نوشته مهم منتشر شده دکارت، گفتمان روش، ظاهر شد، و می‌توان آن را در این ایده خلاصه کرد که حیوانات غیرانسان مانند ماشین هستند.
مانند حیوانات انسان افکار، عقل یا روح نداشته باشند.
و بنابراین نمی توان آن را با انسان ها دسته بندی کرد.
و در نتیجه درد یا برخی از احساسات دیگر را تجربه نکنید.
این توصیف هدف اصلی اخلاق محیطی - گسترش ملاحظات اخلاقی فراتر از حیوانات انسانی - را مختل کرده است و از این استدلال حمایت می‌کند که نه تنها حیوان غیرانسان، بلکه بقیه طبیعت نیز فقط ارزش/ارزش ابزاری دارند.
همانطور که در سطح جهانی شناخته شده است، گوتفرید ویلهلم لایب نیتس، تنها چند دهه پس از مرگ دکارت، با این استدلال که موناد لایبنیتس، با قدرت فعالش، اساس، حداقل، همه زندگی را تشکیل می دهد، با دوگانه انگاری دکارت مخالفت کرد.
این استدلال باید به این نتیجه برسد که حیوانات غیرانسانی و انسانی لزوماً به طور جمعی طبقه بندی می شوند، درست همانطور که چارلز داروین بعدها استدلال کرد.
در واقع، وقتی نوشته‌های دکارت و میشل دو مونتنی بررسی می‌شود، آشکار می‌شود که دکارت هرگز شخصیت‌پردازی ماشینی بی‌تفاوت خود را باور نکرد، بلکه آن را نه تنها برای رسیدن به اهداف فلسفی، بلکه برای اهداف تشریحی و فیزیولوژیکی خود پذیرفت.
از نظر فلسفی، دکارت به شک و تردید مونتنی و استفاده او از نمونه های حیوانی غیرانسانی برای بی اعتبار کردن عقل انسانی پاسخ می داد.
همچنین، دکارت بخش عمده ای از حداقل بیست و دو سال آخر زندگی پنجاه و چهار ساله خود را صرف کالبد شکافی حیوانات غیرانسانی کرد.
در نهایت، نقشی که سیاست ها و سیاست های نهادهای مسیحی در این امور ایفا کردند، از اهمیت اولیه برخوردار است.
سیاست‌ها و سیاست‌های مشابه نهادهای مسیحی از آن زمان تاکنون نقش مهمی در طبقه‌بندی مستمر، نامعقول و نامتجانس حیوانات انسانی و حیوانات غیرانسانی ایفا کرده و دارند.
به نظر می‌رسد که فلسفه تنها رشته‌ای است که اگر بخواهد، می‌تواند با آن شخصیت پردازی مخالفت کند.
rené descartes’ 1637 “bête machine” characterization of nonhuman animals has assisted in the strengthening of the genesis 1:26 and 1: 28 disparate categorization of nonhuman animals and human animals.
that characterization appeared in descartes’ first important published writing, the discourse on the method, and can be summarized as including the ideas that nonhuman animals are like machines; do not have thoughts, reason or souls like human animals; and thus, cannot be categorized with humans; and, as a result, do not experience pain or certain other feelings.
this characterization has impeded the primary objective of environmental ethics - the extension of ethical consideration beyond human animals - and has supported the argument that not only the nonhuman animal but also the rest of nature has only instrumental worth/value.
as is universally recognized, gottfried wilhelm leibniz, just a few decades after descartes’ death, took issue with descartes’ dualism by arguing that the leibnizian monad, with its active power, was the foundation of, at least, all of life.
this argument must result in the conclusion that nonhuman and human animals are necessarily categorized collectively, just as charles darwin later argued.
in fact, when the writings of descartes and michel de montaigne are reviewed, it becomes apparent that descartes never believed his bête machine characterization but embraced it to achieve not only his philosophical objectives but also his anatomical and physiological objectives.
philosophically, descartes was answering montaigne’s skepticism and his use of nonhuman animal examples to discredit human reason.
also, descartes spent a major part of, at least, the last twenty-two years of his fifty-four year life dissecting nonhuman animals.
finally, the role that the politics and policies of the christian institutions played in these matters is of primary importance.
similar politics and policies of the christian institutions have since played, and still play, an important role in the continuing, unreasonable, disparate categorization of human animals and nonhuman animals.
philosophy seems to be the only discipline that can, if it will, take issue with that characterization.
منبع اصلی :
http://digitalcommons.usf.edu/etd/3527
پایگاه :
پ:پایگاه پایان نامه
یادداشت :
Keywords : Descartes, environmental ethics, nonhuman animals, Montaigne, skepticism, active force, categories
توضیحات فیزیکی اثر :
111 صفحه .